Articulatiestoornissen kunnen zowel bij kinderen als volwassenen voorkomen. Specifieke klanken of klankcombinaties worden verkeerd uitgesproken, vervangen door andere klanken of niet uitgesproken. Er is sprake van een articulatiestoornis bij kinderen als de articulatie afwijkt in vergelijking met die van leeftijdsgenootjes.

Er zijn 2 soorten articulatiestoornissen:

• fonetische articulatiestoornissen zijn stoornissen waarbij het kind het moeilijk heeft met de motorische productie van een spraakklank. Het kind heeft het moeilijk om de juiste beweging te maken om een klank juist te produceren. Bijvoorbeeld de ‘s’ die tussen de tanden wordt geproduceerd, moeilijkheden met de productie van de ‘r’, …
• fonologische articulatiestoornissen zijn stoornissen waarbij kinderen moeilijkheden hebben met de uitspraak van klanken waardoor ze klanken of klankcombinaties vereenvoudigen. Deze vereenvoudigingprocessen horen bij een normale taalverwerving maar kinderen met een fonologische articulatiestoornis passen deze vereenvoudigingen toe tot op een leeftijd dat leeftijdsgenootjes dit niet meer doen.